၁၀ ႏွစ္တမ္းသို႔ေရာက္ၿပီး၊ ထို ၁၀ ႏွစ္တန္းမွ အသေခ်ၤတမ္းသို႔တိုင္ေအာင္ ျပန္တက္၊ ထို အသေခ်ၤတမ္းမွသည္
အသက္ ကိုးေသာင္း (၉၀၀၀၀) တမ္းသို႔ ျပန္ဆုတ္လာသည္ရွိေသာ္ သုမနျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္
ပါရမီျဖည့္ျခင္း၏ အထြဋ္ထိပ္သို႔ ေရာက္သျဖင့္ ေနာက္ဆံုးဘဝ ဘုရားျဖစ္ရန္အလို႔ငွာ ေမခလၿမဳိ႕၊
သုဒတၳမင္းႀကီး၏ သီရိမာေဒဝီမိဘုရားႀကီးထံတြင္ ပဋိသေႏၶ ယူေလသည္။
ဝဋံသိကာ မိဖုရားႀကီးႏွင့္အတူ နန္းစည္းစိမ္ကို အႏွစ္ကိုးေထာင္ (၉၀၀၀) စံစားေတာ္မူၿပီးေနာက္ သားေတာ္
အႏုပမ ကို ဖြားျမင္ၿပီးေသာအခါ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကို ျမင္၍ သံေဝဂရၿပီး
ဆင္ယာဥ္ကိုစီး၍ ေတာထြက္ေတာ္မူေလသည္။ ထိုအခါ ကုေဋသံုးဆယ္ေသာ လူအေပါင္းတို႔သည္
အေလာင္းေတာ္ကို အတုလိုက္ၿပီး ရဟန္းဝတ္ ေတာထြက္ၾကေလသည္။ အေလာင္းေတာ္သည္ ဒုကၠရစရိယကို
ဆယ္လက်င့္ၿပီး ေနာက္ဆံုး ဘုရားျဖစ္မည့္ေန႔ ကဆုန္လျပည့္နံနက္ပိုင္းတြင္ အေနာမရြာရွိ အေနာမသူေဌး၏
သမီးျဖစ္သူ အႏုပမာကပ္လွဴေသာ ႏို႔ဃနာကို ဘုန္းေပးၿပီး ညေနေစာင္းေသာအခါ အၿခံအရံတို႔ကို စြန္႔ခြာလ်က္
မဟာေဗာဓိပင္ (ကံ့ေကာ္ပင္) သို႔ ေရွ႕ရႈၾကြေတာ္မူေလေသာ္
လမ္းခရီးအၾကားတြင္ ျမက္ရိတ္တကၠတြန္းတေယာက္ ကပ္လွဴေသာ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို အလွဴခံေလသည္။
ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္သျဖင့္ တရားေဟာရန္ ဆင္ျခင္ေတာ္မူေသာအခါ မိကြဲ ဖတူ
ညီေတာ္ သရဏမင္းသားနဲ႔ ပုေရာဟိတ္ရဲ႕သား ဘာဝိတတၱလုလင္တို႔ကို အမွဴးျပဳၿပီး ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္
အတူ ေတာထြက္ရဟန္းဝတ္ေသာ ကုေဋသံုးဆယ္ေသာ ရဟန္းတို႔ကို ဦးစြာပထမ တရားေဟာရန္အတြက္
တစ္ဆယ့္ရွစ္ယူဇနာေဝးေသာ ေမခလၿမဳိ႕ရွိ ေမခလဥယ်ာဥ္ဆီသုိ႔ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ ၾကြေရာက္ၿပီး
ဓမၼစကၠပဝတၱနသုတၱံကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။ သုမနျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ လက္ယာရံ အဂၢသာဝကမွာ
သရဏမေထရ္၊ လက္ဝဲရံအဂၢသာဝကမွာ ဘာဝိတတၱမေထရ္ျဖစ္ၿပီး အလုပ္ေကၽြးမွာ
ဥေဒနမေထရ္ျဖစ္ေလသည္။ အဂၤဥယ်ာဥ္ေတာ္ႀကီးတြင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူကာ ဓါတ္ေတာ္မ်ားမွာ တစုတည္း တေပါင္းတည္း တည္ရွိေလသည္။
သုမနျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္သည္ တန္ခိုးႀကီးေသာ
နဂါးမင္းျဖစ္လ်က္ အတုလ ဟု အမည္တြင္ေလသည္။ သုမနျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူေၾကာင္း
ၾကားသိေသာအခါ မိမိေဆြမ်ဳိးမ်ားႏွင့္အတူ ရဟႏာၱကုေဋတစ္သိန္း အၿခံရံရွိေသာ သုမနျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို
သြားေရာက္ ဖူးေျမွာ္ၿပီးေနာက္ ဆြမ္း၊ သကၤန္းမ်ားျဖင့္ အလွဴႀကီးစြာေပးၿပီးေသာ္
သရဏဂံု ေဆာက္တည္ေလသည္။ ထုိအခါ သုမနျမတ္စြာဘုရားရွင္က အေလာင္းေတာ္အတုလနဂါးမင္းကိုု
“သင္သည္ ဤကမာၻမွ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္အသေခ်ၤႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္းလြန္ေသာအခါ တခုေသာ
ဘဒၵကမာၻတြင္ ေဂါတမဆိုတဲ့ ဘြဲ႔အမည္နဲ႔ ငါကဲ့သို႔ ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္လိမ့္မယ္” ဟု
ဗ်ာဒိတ္ ေပးေတာ္မူေသာအခါ အေလာင္းေတာ္ အတုလနဂါးမင္းသည္ အလြန္ႏွစ္ေထာင္းအားရျခင္းျဖစ္လ်က္
ပါရမီေတာ္တို႔ကို အားတက္သေရာ ေကာင္းစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူေလသည္။
https://www.facebook.com/mudonwaingaung
ေဇာ္ထက္ေမာင္
0 comments:
Post a Comment