"ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိခီျမတ္စြာဘုရားရွင္ ထံေတာ္တြင္ ဗ်ာဒိတ္ခံယူေတာ္မူျခင္း"

ဝိပႆီျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံေတာ္မူၿပီးေနာက္ ဘုရားမပြင့္သည့္ သုညကမာၻ ငါးဆယ့္ကိုးကမာၻ
(၅၉) ၾကားခံေလသည္။ ထို သုညကမာၻမ်ားကို လြန္ေျမာက္ေသာ တခုေသာကမာၻသည္
ဘုရားႏွစ္ဆူပြင့္ေတာ္မူမည့္ မ႑ကမာၻျဖစ္ေလသည္။ ထိုမ႑ကမာၻတြင္
ပထမဦးဆံုးပြင့္ေတာ္မူမည့္ ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔
ပါရမီရင့္သန္ၿပီး ေနာက္ဆံုးဘဝတြင္ ေနျမဲေသာ တုသိတာနတ္ျပည္တြင္ နတ္သားျဖစ္၍ ေနေလသည္။
ထို႔ေနာက္ လူတို႔၏သက္တမ္းသည္ အသေခ်ၤတမ္းမွ အႏွစ္ခုနစ္ေသာင္းတမ္း (၇၀၀၀၀)
သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားျဖစ္ခ်ိန္ တန္သျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ရန္အတြက္
နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔၏ ေတာင္းပန္ျခင္းကို ဝန္ခံေတာ္မူကာ အရုဏဝတီေနျပည္ေတာ္ရွိ အရုဏမင္းႀကီး၏
ပဘာဝတီမိဖုရားႀကီးထံတြင္ ပဋိသေႏၶယူေတာ္မူေလသည္။ ဆယ္လသို႔ လြန္ေျမာက္ေသာအခါ နိသဘ
ဥယ်ာဥ္ေတာ္တြင္း၌ ဖြားျမင္ေတာ္မူေလသည္။ ထင္ရွားေသာ သင္းက်စ္ေတာ္ လကၡဏာေတာ္ေၾကာင့္
သိခီမင္းသားဟု အမည္ေပးၾကေလသည္။
အရြယ္သို႔ေရာက္လာေသာခါ သဗၺကာမာေဒဝီမိဖုရားႀကီးႏွင့္အတူ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို အႏွစ္ခုနစ္ေထာင္
(၇၀၀၀) ပတ္လံုး စံစားေတာ္မူေလသည္။ မိဖုရားႀကီးမွ သားေတာ္အတုလကို ဖြားျမင္ေသာ ေန႔တြင္ပင္
ရဟန္းနိမိတ္ကိုျမင္ၿပီးျဖစ္ေသာ အေလာင္းေတာ္ သိခီမင္းသားသည္ ထိုေန႔ညတြင္ပင္
ဆင္ကိုစီး၍ ေတာထြက္ေတာ္မူေလသည္။ အေလာင္းေတာ္မင္းသားကို အားက်ေသာ လူေယာက်္ား
ခုနစ္သန္းတို႔လည္း အတုလိုက္၍ ရဟန္းဝတ္ၾကေလသည္။
ဒုကၠရစရိယာကို ရွစ္လက်င့္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ဘုရားျဖစ္မည့္ ကဆုန္လျပည့္ နံနက္ပိုင္းတြင္ အၿခံရံ
ရဟန္းေတာ္မ်ားအားလံုးကို စြန္႕ခြာ၍ တကိုယ္တည္းပင္ သုဒႆနရြာသို႔ ဆြမ္းခံၾကြေသာအခါ
ပိယဒႆီသူေဌးသမီးလွဴဒါန္းေသာ ႏို႔ဃနာဆြမ္းကို ရရွိေတာ္မူေလသည္။ ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီးေနာက္
ညေနခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ မဟာေဗာဓိပင္ (သရက္ျဖဴပင္) သို႔ ေရွးရႈ၍ ၾကြလာခ်ိန္တြင္ အေနာမဒႆီ
ရေသ့လွဴဒါန္းေသာ သမန္းျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို အလွဴခံ ရရွိေတာ္မူေလသည္။
မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္၏ အပရာဇိတပလႅင္ေတာ္ေပၚတြင္ အဂၤါေလးပါးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ
ဝီရိယကို ေဆာက္တည္ေတာ္မူကာ မာရ္နတ္ရန္ကို ေအာင္ေတာ္မူၿပီး မဇၩိမပဋိပဒါလမ္းစဥ္ျဖင့္ ဆက္လက္
အားထုတ္သြားရာ အာရုဏ္တက္သည္ႏွင့္ ေလာကသံုးပါးတြင္ အတုမရွိေသာ ဘုရားအျဖစ္ကို
ရေတာ္မူေလသည္။ ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္ သတၱသတၱာဟ စံေနေတာ္မူၿပီးေသာ္ မဟာျဗဟၼာမင္း၏
တရားေဟာရန္ေတာင္းပန္ျခင္းကို ဝန္ခံေတာ္မူကာ တရားဦးေဟာရန္အတြက္ ဆင္ျခင္ေတာ္မူေလသည္။
ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ အတူ ရဟန္းျပဳဖက္ ခုနစ္သန္းတို႔ကို ျမင္ေတာ္မူ၍ ထိုရဟန္းေတာ္မ်ားရွိရာ
အရုဏဝတီမင္းေနျပည္ေတာ္အနီးရွိ မိဂါဇိန္ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ ၾကြသြားေတာ္မူကာ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကို
ဦးစြာပထမ ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။ သိခီျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အဂၢသာဝကမေထရ္ျမတ္ ႏွစ္ပါးမွာ
အဘိဘူမေထရ္ႏွင့္ သမၻဝမေထရ္တို႔ ျဖစ္၍ အလုပ္ေကၽြးရဟန္းေတာ္မွာ ေခမကၤရမေထရ္ျဖစ္ေလသည္။
သီလဝတီၿမိဳ႕အနီး အႆအရာမ္ႀကီးတြင္ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံခ်ဳပ္ၿငိမ္း ဘဝဘံုဇာတ္သိမ္းေတာ္မူကာ
အဓိ႒ာန္ခ်က္ေၾကာင့္ ဓါတ္ေတာ္မ်ားမွာ တစုတည္း တေပါင္းတည္း တည္ရွိေလသည္။
ေလာကသံုးပါးတြင္ အတုမရွိေသာ သိခီျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပြင့္ထြန္းေတာ္မူလာခ်ိန္၌ ပရိဘုတၱၿမဳိ႕တြင္
အရိႏၵမဟု အမည္ရေသာ မင္းတပါး အုပ္စိုး၍ ေနေလသည္။ သိခီျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္
ထိုၿမိဳ႕သို႔ ေဒသစာရီ ၾကြလာေသာအခါ အရိႏၵမမင္းႀကီးလည္း သိခီျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို နန္းေတာ္သို႔ ပင့္ကာ
၇ ရက္ပတ္လံုး မည္သူမွ် တု၍မရေသာ၊ အျပစ္ေျပာစရာမရွိေသာ အသဒိသအလွဴႀကီးကို ေပးေလသည္။
ထိုမွ်ႏွင့္ အားမရေသာ မင္းႀကီးသည္ ဘ႑ာတိုက္ကိုဖြင့္ကာ ရွိသမွ် အဝတ္အားလံုးတံုးတြင္
သူျမတ္တို႔ႏွင့္သာ ထိုက္တန္ေသာ အဝတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ စီးေတာ္ဆင္ျဖစ္ေသာ
အဖိုးမ်ားစြာထိုက္တန္သည့္ မဂၤလာဆင္ေတာ္ကိုလည္း (အေလာင္းေတာ္ ေဝႆႏၱရာမင္းႀကီးကဲ့သို႔)
အဖိုးျဖတ္၍ လွဴေတာ္မူေလသည္။ ထိုအခါ သိခီျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အနာဂတံသဉာဏ္ေတာ္တြင္
ထင္ျမင္ထားသည့္အတိုင္း အရိႏၵမမင္းႀကီးကို “အသင္မင္းႀကီး၊ သင္သည္
ယခုကမာၻမွစ၍ ေရတြက္လွ်င္ ေနာက္ထပ္ ကမာၻေပါင္း သံုးဆယ့္တစ္ကမာၻကိုလြန္၍
သံုးဆယ့္ႏွစ္ကမာၻ ေျမာက္ေသာအခါ တခုေသာဘဒၵကမာၻ၌ ေဂါတမဆိုတဲ့ဘြဲ႕အမည္နဲ႔ ဘုရားစင္စစ္
ဧကန္ျဖစ္လိမ့္မည္” ဟု ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူေလသည္။ ထိုအခါ အေလာင္းေတာ္
အရိႏၵမမင္းႀကီးသည္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္ကာ ပါရမီဆယ္ပါး
အျပားသံုးဆယ္လံုးကို ေကာင္းစြာျဖည့္က်င့္ေတာ္မူေလသည္။
https://www.facebook.com/mudonwaingaung


ေဇာ္ထက္ေမာင္